Search
Close this search box.

Μια συνηθισμένη γυναίκα… από ατσάλι

Βρισκόμαστε στην δεκαετία του 1960, όταν χιλιάδες Έλληνες εγκαταλείπουν τη χώρα για μια καλύτερη ζωή στην Δυτική Ευρώπη. Η ηρωίδα του μυθιστορήματος αυτού είναι μια νιόπαντρη κοπέλα από την Προσοτσάνη της Δράμας. Μαζί με τον άντρα της αποφασίζουν να αφήσουν την αγροτική, αλλά άνετη ζωή του χωριού και να μεταναστεύσουν στη Δυτική Γερμανία αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, ανοίγοντας νέους ορίζοντες σε μια πιο ανεπτυγμένη χώρα. Γνωρίζουν χαρές αλλά και λύπες, τόσο σαν ζευγάρι όσο και στη δουλειά τους στις φάμπρικες της ξενιτειάς όπου συγκατοικούν με εργάτες από πολλές χώρες, σε μια Βαβέλ εθνικοτήτων και γλωσσών.

Η ηρωίδα μας αποκτά παιδιά, δημιουργεί φιλίες, αλλά έρχεται αντιμέτωπη και με πολλές ανατροπές: ατυχήματα, θανάτους, εκπλήξεις, τόσο ευχάριστες, όσο και δυσάρεστες. Ωστόσο, είναι πεισματάρα και παρά τις αντιξοότητες που της επιφυλάσσει η ζωή δεν το βάζει κάτω, δεν λυγίζει. Σφίγγει τα δόντια και προχωράει. Μετατρέπει τις ατυχίες σε ευκαιρίες για νέες προοπτικές, για μια καινούρια αρχή.

Είναι μαχήτρια. Είναι μια γυναίκα από ατσάλι.

16.00

Μόνο 4 απομένουν σε απόθεμα

Συγγραφέας

Η κ. Ζωή Τερζίδου – Παπαζήση είναι Καβαλιώτισσα. Είναι παντρεμένη με δυο παιδιά και δυο εγγονές. Σπούδασε με υποτροφίες στη Μινεσότα των ΗΠΑ και στο Μόναχο της Γερμανίας. Επί 37 έτη υπήρξε ιδιοκτήτρια τεσσάρων ιδιωτικών σχολών Ξένων Γλωσσών σε Καβάλα, Χρυσούπολη και Ελευθερούπολη. Τώρα είναι συνταξιούχος και παρακολουθεί μαθήματα Δημιουργικής Γραφής στο Κοινωνικό Πανεπιστήμιο Ενεργών Πολιτών Καβάλας.