Κουβεντιάζοντας με τη Λυδία Μουτάφη για το παιδικό βιβλίο..
Κουβεντιάζοντας με τη Λυδία Μουτάφη για το παιδικό βιβλίο..
Όπως μας εμπιστεύεται η Λυδία Μουτάφη στο βιογραφικό της, αγαπά να ακούει ιστορίες, αληθινές και φανταστικές, αλλά και να πλάθει τις δικές της, ώστε να κάνει άλλους να ταξιδεύουν διαβάζοντάς τες. Στη συνέντευξή της αυτή, μας εκμυστηρεύεται την πηγή της έμπνευσής της, τις σχέσεις της με το παιδικό της κοινό και τι μας ετοιμάζει για το μέλλον.
Περισσότερα για το βιβλίο της “Το κυνήγι του λουκουμά”, εδώ.
Πώς αποφασίσετε να ασχοληθείτε με ένα τόσο δύσκολο είδος, όπως είναι η παιδική λογοτεχνία;
Από μικρή μου άρεσε να γράφω. Το να βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις για να αποτυπώνω σκέψεις και συναισθήματα είναι για μένα ένα παιχνίδι, είναι πρόκληση. Η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα προέκυψε αυθόρμητα και εντελώς αβίαστα. Ήταν την περίοδο που είχα μείνει σπίτι για να μεγαλώσω τη νεογέννητη κόρη μου και, αναζητώντας μια δημιουργική διέξοδο, άρχισα να γράφω μια ιστορία. Η ιστορία μου δεν θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο από παιδική: όταν γίνεσαι γονιός, ειδικά τον πρώτο καιρό, τα πάντα γυρίζουν γύρω από τον κόσμο του παιδιού. Έπειτα, πάντα ανέπτυσσα πολύ εύκολα «φιλίες» με μικρά παιδιά. Τα αντιμετώπιζα ισότιμα, ενώ οι συζητήσεις και η συναναστροφή μας μπολιάζονταν με μικρές ή μεγαλύτερες δόσεις φαντασίας – και από τις δύο πλευρές.
Ποια είναι τα ερεθίσματά σας για να γράψετε ένα παιδικό βιβλίο;
Το σπουδαιότερο ερέθισμα και η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ακούς τα παιδιά και να προσπαθείς να δεις τον κόσμο με τα μάτια τους. Η φαντασία των παιδιών είναι κάτι που θα ζήλευαν οι διασημότεροι παραμυθάδες. Αν καταφέρεις να τα αφουγκραστείς, αν είσαι δεκτικός στο να αφήσεις για λίγο πίσω τη σοβαρότητα της ενήλικης ζωή σου, θα είσαι αρκετά τυχερός ώστε να παρασυρθείς έστω και για λίγα λεπτά στη δίνη της φαντασίας τους.
«Το κυνήγι του λουκουμά» ποια θέματα πραγματεύεται και τι μηνύματα θέλετε να στείλετε με το βιβλίο αυτό;
Το Κυνήγι του λουκουμά μιλά για τη φιλία και για τη σημασία της επιλογής της σωστής παρέας· μιλά για την αξία του να κυνηγά κανείς τα όνειρά του και να μην επηρεάζεται ούτε να αποθαρρύνεται από φωνές που λένε το αντίθετο· μιλάει για τη ζεστασιά της οικογενειακής αγάπης· και, φυσικά, μιλάει για τις ατελείωτες παιδικές –και όχι μόνο– λιγούρες!…
Πώς θα πείθατε ένα σημερινό παιδί, με τα τόσο βαριά φορτωμένα προγράμματα και τα πολλαπλά, ηλεκτρονικά κυρίως, ερεθίσματα, να διαβάσουν και παιδική λογοτεχνία;
Η αγάπη για τη λογοτεχνία καλλιεργείται από μικρή ηλικία. Επομένως είναι κάτι για το οποίο υπεύθυνοι καταρχάς είναι οι γονείς. Ένα παιδί αγαπά το βιβλίο όταν η επαφή με τη λογοτεχνία τού γίνεται βίωμα. Όταν λοιπόν έχει μάθει να πηγαίνει από μωρό για ύπνο αφού του διαβάσουν ένα παραμύθι, θα έχει αργότερα στο κομοδίνο του ένα βιβλίο που θα το βοηθήσει να χαλαρώσει στο τέλος της μέρας. Και θα είναι ο ίδιος άνθρωπος που, ως ενήλικας, θα έχει στο σπίτι του μια ενημερωμένη βιβλιοθήκη.
Τι γράφετε αυτή την εποχή;
Δουλεύω στο μυαλό μου τρεις διαφορετικές ιστορίες και περιμένω να δω ποια από τις τρεις θα μου δώσει πρώτη την άκρη του κουβαριού της για να την ξετυλίξω!…